Każdy z nas w ciągu dnia spożywa od 3 do 5 posiłków. Ich ilość uzależniona jest od naszych preferencji żywieniowych, stylu życia czy też rodzaju wykonywanej pracy.
Odstęp pomiędzy poszczególnymi posiłkami uwarunkowany jest najczęściej uczuciem sytości i trwa on zazwyczaj ok. 3-4 godziny. Po tym czasie zaczynamy odczuwać głód.
Głód fizjologiczny narasta powoli. Po kilku godzinach od spożycia ostatniego posiłku możemy poczuć charakterystyczne kłucie w okolicach żołądka bądź potocznie zwane „burczenie w brzuchu”. Ustępuje on po zjedzeniu kolejnego posiłku i co ważne nie wiąże się on z poczuciem winy.
Niestety obecnie coraz więcej osób kieruje się tzw. głodem psychologicznym, który może świadczyć o zaburzonej relacji z jedzeniem. Głód ten nie jest związany z głodem fizjologicznym i może się pojawić nawet po spożyciu obfitego posiłku. Zazwyczaj wiąże się z chęcią zjedzenia jakiegoś konkretnego produktu np. czegoś słodkiego. Nie ustępuje on po osiągnięciu uczucia sytości i towarzyszy mu poczucie winy.
Jedząc, nie zawsze odczuwamy głód. Często też sięgamy po jakieś przekąski z nudów lub też dlatego, że są one dostępne blisko nas, np. miska z cukierkami bądź ciasta przynoszone przez naszych współpracowników.
Inną kwestią, lecz również niekorzystną dla naszego zdrowia jest nieuważne jedzenie. Przykładem może być czytanie porannych wiadomości podczas spożywania śniadania lub jedzenie popcornu w kinie. W tym przypadku bardzo łatwo przeoczyć poczucie sytości. Wtedy też zawsze zjemy więcej, niż potrzebujemy.
Dla lepszej kontroli spożywanego pokarmu może posłużyć skala głodu.
Pokazuje ona jak odczytywać sygnały płynące z naszego organizmu.
Wdrażając ją, każdy kolejny posiłek będzie konsumowany w sposób bardziej świadomy.
Ponadto dzięki niej łatwiej możemy zaobserwować kiedy jest najlepsza pora na zakończenie posiłku, aby nie doprowadzić do przejedzenia się.
1. Bardzo silny głód, można odczuwać pogorszenie samopoczucia. Ma się ochotę zjeść wszystko. Bardzo łatwo o przejedzenie.
2. Duży głód. Może doskwierać bardzo mocne burczenie w brzuchu.
3. Głód. Moment, w którym należałoby już coś zjeść.
4. Lekki głód. Pojawiają się pierwsze myśli o zjedzeniu posiłku.
5. Stan, w którym jeszcze nie myśli się o jedzeniu.
6. Moment lekkiego zaspokojenia głodu. Stan, w którym można jeszcze kontynuować jedzenie.
7. Uczucie sytości, najedzenie się.
8. Poczucie dużej sytości, przejedzenie.
9. Bardzo duże przejedzenie, uczucie dyskomfortu.
10. Poczucie mdłości z przejedzenia.
Według powyższej skali posiłek należy zacząć spożywać z poziomu 3, a zakończyć na poziomie 7. Konsumpcja na początkowych dwóch poziomach raczej nie powinna mieć miejsca, dlatego warto planować posiłki z wyprzedzeniem.
Osoby, które przykładowo nie mają możliwości spożywania regularnych posiłków, powinny mieć przy sobie zdrowe przekąski, po które mogą sięgnąć w sytuacjach awaryjnych.
Patrząc na najniższe punkty skali, każdy posiłek lub przekąska zjedzona poniżej 7 poziomu oznacza zachciankę, lub jedzenie pod wpływem emocji. Jedzenie w tym momencie może oznaczać m.in. chęć odreagowania stresu.
Powyższa skala jest bardzo przydatnym narzędziem, które również może przekładać się na budowanie zdrowych nawyków żywieniowych. Ponadto uczy jak wsłuchiwać się w organizm i jak odczytywać jego potrzeby.
Artykuł służy wyłącznie w celach informacyjnych. Nie ma on na celu udzielania porad lekarskich, pielęgniarskich i nie może zastępować porad lekarskich, pielęgniarskich ani żadnych specjalistycznych porad medycznych. Wszelkie dolegliwości i objawy należy skonsultować z lekarzem.
Komentarze (0)